پاسخ :
اولا: با آغاز مام محرم مصائب امام حسین (ع) و یارانش تداعی می شود وسیره ائمه علیهم السلام نیز احیای دهه محرم بود همان طوری که امام رضا (ع) می فرمایند:
کان أبی إذا دخل شهر المحرم لا یری ضاحکا و کانت الکآبه تغلب علیه حتی یمضی منه عشره أیام فإذا کان یوم العاشر کان ذلک الیوم یوم مصیبته وحزنه وبکائه ویقول: هو الیوم الذی قتل فیه الحسین صلی الله علیه.
یعنی: وقتی ماه محرم فرا می رسید در پدرم امام کاظم علیه السلام آثار شادی دیده نمی شد و همواره غمگین بودند ، روز دهم ، روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و می فرمود : در این روز بود که حسین علیه السلام را به شهادترساندند.
امالی صدوق، ص ۷۸ و بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۲۸۴٫
ثانیا: در عرف رسم براین است که تجلیل از خاطره خوب و یا تلخ به صورت دهه برگذار می شود مانند دهه فجر و دهه ولادت رسول اکرم (ص) و دهه فاطمیه و غیره.
ثالثا: به خاطر این که در طول ده روز فرصت مناسی باشد برای تبین اهداف عالی حضرت سید الشهداء علیه السلام و فلسفه سوگواری برای آن حضرت مانند:
۱ . حیات مجدد اسلام واحیای سنت .
۲ . حفظ مکتب و شریعت بود .
۳ . تحکیم باورهای دینی مردم با آشنا شدن توده هابا معارف دینی.
۴ . پیوند عمیق عاطفی میان امت والگوهای راستین.
۵ . اعلام وفاداری نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم.
موفق باشید
به نقل از: http://www.valiasr-aj.com
